του Γιώργου Ροδάκογλου
Σε κώδικα Νταβίντσι εξελίσσεται η αποκωδικοποίηση του μνημείου στον τύμβο Καστά.Ο συνδυασμός ευρημάτων και δεδομένων σε σύνδεση με τις ιστορικές πηγές βοηθούν σύμφωνα με την ανασκαφική ομάδα της Κατερίνας Περιστέρη στην ανάλυση της πολυπλοκότητας του ταφικού συγκροτήματος.
Η ερμηνεία που δίδεται από τους επιστήμονες φωτογραφίζει ξεκάθαρα Ολυμπιάδα, συνδέει Ηφαιστίωνα ενώ ο χώρος αυτός ως μαντείο μπορεί να παραπέμπει και στο Θράκα βασιλέα Ρήσο.
Από πληροφορία που προέρχεται από τη νομισματική επιστήμη, για τη λειτουργικότητα ενός χώρου ως μαντείο, χρειάζονται τα οστά ή η τέφρα τουλάχιστον δυο επιφανών ατόμων, ηρώων.
Σε απεικονίσεις νομισμάτων που βρίσκονται σε ιδιωτικές συλλογές καταγράφονται με λεπτομέρεια οι τελετές χρησμοδοσίας στην αρχαιότητα και δίνουν στοιχεία για την αρχή ενός διαλόγου που έως τώρα δεν άνοιξε ποτέ στην Ελλάδα.
Έτσι λοιπόν ,έχοντας ως δεδομένο ότι στις Αιγές βρίσκεται ο τάφος του Φιλίππου του Β, δύσκολα μπορεί να συνδέσει κάποιος το όνομα του με το ταφικό συγκρότημα του Καστά κάτι που μάλλον δεν απασχολεί έως τώρα και την ανασκαφική ομάδα.
Σύμφωνα με την υπόθεση εργασίας ,που θεωρείται πολύ σοβαρή, πιθανολογείται, ότι η τέφρα μπορεί να ανήκει στον Ηφαιστίωνα και ένα μέρος του οστεολογικού υλικού πιθανότατα στο Ρήσο.
Πως όμως έφτασε η τέφρα στην Αμφίπολη και ποιος την τοποθέτησε στον τέταρτο θάλαμο αλλά και σε ποιους επιφανείς ανήκουν τα άλλα σκελετικά κατάλοιπα ;
Το θέμα ίσως συνδέεται με τον Πυθαγόρα που προέβλεψε τον θάνατο του Ηφαιστίωνα και του Αλέξανδρου, αλλά και το ρόλο που διαδραμάτησε την εποχή εκείνη η Θεσσαλονίκη.
Αυτό όμως στη συγκεκριμένη φάση της έρευνας δεν είναι το ζητούμενο. Πολλή σημαντική, είναι η λειτουργικότητα του μνημείου και η τεκμηρίωση του από τον αρχιτέκτονα Μιχάλη Λεφαντζή με επισφράγιση τη χρονολόγηση στο τελευταίο τέταρτο του 4ου πχ αιώνα .
Το μνημειακό συγκρότημα της Αμφίπολης ,αποδίδεται σ ένα ιερό χώρο όπου ιερουργούσε η Ολυμπιάδα ως αρχιέρια των Καβηρίων μυστηρίων. Μετά τη δολοφονία της, από τον Κάσσανδρο δεν αποκλείεται να την «πέταξαν» μέσα. Δηλαδή μια τιμωρία μέσα στο ίδιο της το σπίτι.
Η σύνδεση της με το χώρο ενισχύεται και από τα αποτελέσματα των οστεολογικών εξετάσεων , κάτι που δεν πρέπει να περνάει απαρατήρητο ως γεγονός, αφού η σύνθεση του γυναικείου σκελετού, 60 περίπου χρόνων , σύμφωνα με τους ανθρωπολόγους του ΑΠΘ, είναι η περισσότερο ολοκληρωμένη.
«Μπορεί και να την είχαν ρίξει μέσα, άλλωστε βρήκαμε και ένα σκελετό γυναίκας .Αλλά δεν μπορούμε να ταυτίσουμε με ονόματα τους σκελετούς. Μην ξεχνάτε ότι όλοι οι σκελετοί βρέθηκαν διαταραγμένοι και δεν μπορούμε να ξέρουμε, ποιός σκελετός βρισκόταν που» δηλώνει η Κατερίνα Περιστέρη.
Όσον αφορά στη μορφή του Μακεδόνα στρατηγού, στο ανάγλυφο της ζωφόρου του λέοντα , η μορφή αυτή σύμφωνα με τον Αντόνιο Κόρσο προσομοιάζει στον Μέγα Αλέξανδρο. Τόσο από την ερμηνεία των επιστημόνων όσο και από τις ανασκαφικές έρευνες, αυτό που διαφαίνεται έως τώρα είναι , ότι ο Μέγας Αλέξανδρος είναι ωσεί παρών στο συγκεκριμένο χώρο.
ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ...
