Γράφει ο Θεόδωρος Αν Σπανέλης
Μετράει αντίστροφα ο χρόνος για εντυπωσιακές αποκαλύψεις την προσεχή Παρασκευή στην Αμφίπολη, μυθικοί ήρωες μαζί με τις μεγάλες μορφές του μακεδονικού βασιλείου!
Η ανασκαφική ομάδα την προσεχή Παρασκευή 4 Μαρτίου στο συνέδριο του ΑΕΜΘ στο ΑΠΘ θα επιχειρήσει να παρουσιάσει την ιστορική εξέλιξη του μνημείου και την ταυτότητά του, έτσι όπως προσδιορίζεται από την ενδελεχή μελέτη των ευρημάτων. Από πού θα ξεκινάει όμως η ερμηνευτική «εξιστόρηση», από την πρώτη φάση κατασκευής του μνημείου, από τις χρήσεις που γνώρισε ή από ότι προϋπήρχε εκεί που οικοδομήθηκε;
Αν υπήρχε κάτι!!! Μέχρι στιγμής έχουμε ακούσει για δύο ονόματα, του Ηφαιστίωνα, στον οποίο αποδίδει το μνημείο η ανασκαφική ομάδα, ενώ δεύτερο ακολουθεί αυτό της Ολυμπιάδας που όλοι το «ψιθυρίζουν» αλλά οι πλέον αρμόδιοι δεν έχουν μιλήσει ακόμη. Και όμως είναι πολύ πιθανό στο σημείο που είναι το ταφικό μνημείο στον Τύμβο Καστά να προϋπήρχε ιερός χώρος. Έχουν γραφτεί διάφορα, άλλοτε για το ιερό της ταυροπόλου Αρτέμιδος και άλλοτε για το ιερό της Φυλλίδας.
Για τα δύο αυτά μνημείο υπάρχουν ιστορικές αναφορές, αλλά δεν προσδιορίζεται το που ακριβώς βρίσκονταν στην περιοχή της Αμφιπόλεως. Υπάρχει όμως και ένα τρίτο μνημείο όπου οι ιστορικές πηγές μας παραδίδουν στοιχεία που αν τα συνδυάσει κανείς με τη γεωγραφία της πέριξ της Αμφιπόλεως χώρας, μας οδηγεί σε ένα συμπέρασμα.
Στην πρώτη παρουσίαση της ανασκαφής που έγινε στην Αθήνα στις 30 Νοεμβρίου του 2014, ο μηχανικός Δημήτρης Εγγλέζος είχε παρουσιάσει μια σειρά από στοιχεία από τα οποία προέκυπτε ότι πρώτα χτίστηκε ο κιβωτιόσχημος τάφος στο βάθος του τρίτου θαλάμου και στην συνέχεια οικοδομήθηκε από μέσα προς τα έξω το μνημείο σε μια και μόνη φάση, όπως προκύπτει από την αδιάλειπτη οικοδόμηση της θόλου.
Δεν αποκλείεται λοιπόν στο συγκεκριμένο σημείο να προϋπήρχε ο τάφος που έχτισαν οι Αθηναίοι για να τοποθετήσουν τα οστά του θράκα βασιλέα Ρήσου, τα οποία μετέφεραν σε πορφυρή χλαμύδα, σύμφωνα με τον χρησμό που έλαβαν για να μπορέσουν να κατακτήσουν την θρακική πόλη των Εννέα Οδών, η ακρόπολη της οποίας προσδιορίζεται στην κορυφή του λόφου 133, ο οποίος βρίσκεται δίπλα στον Τύμβο Καστά, ώστε να μπορέσουν έτσι να θεμελιώσουν την νέα αθηναϊκή αποικία, την Αμφίπολη.
Γιατί λοιπόν να μην επέλεξε ο Δεινοκράτης το συγκεκριμένο λόφο, γνωστό για την ιερότητα του, για να θεμελιώσει το μεγάλο μνημείο; Σύμφωνα με τις ιστορικές πηγές ο τάφος του Ρήσου βρισκόταν σε λόφο που έβρεχε ο ποταμός Στρυμόνας και ο οποίος βρισκόταν απέναντι από το βωμό που υπήρχε προς τιμή της μητέρας του Κλειούς.
Ο βωμός της Κλειούς έχει εντοπιστεί από τον Δημήτριο Λαζαρίδη, σε σημείο που είναι κοντά στην βορειοανατολική πλευρά του τείχους της Αμφιπόλεως, σημείο που όποιος σταθεί βλέπει απέναντί του την είσοδο του μνημείο του Καστά!!! Τόσο ακρίβεια στην περιγραφή μας μετέφεραν οι πηγές. Το συγκεκριμένο σενάριο όταν το έθεσα πριν λίγο καιρό, υπόψιν του αρχιτέκτονα της ανασκαφικής ομάδας Μιχάλη Λεφαντζή, το απέρριψε, ενδεχομένως όμως στο διάστημα που μεσολάβησε η μελέτη των οστών που εντοπίστηκαν στον τρίτο θάλαμο να έχουν προσφέρει επιπλέον στοιχεία, οπότε να έχει αλλάξει η συγκεκριμένη εκτίμηση.
Αυτό θα το μάθουμε στην παρουσίαση της Παρασκευής στο ΑΠΘ. Στους παρακάτω συνδέσμους μπορείτε να βρείτε την τεκμηρίωση των παραπάνω απόψεων από άρθρα που δημοσιεύτηκαν στο ΧΡΟΝΟΜΕΤΡΟ. Μάλιστα η σύνδεση του μνημείο με το μυθικό βασιλιά Ρήσο έγινε από τον φιλίστορα του Παγγαίου Θεόδωρο Δημ. Λυμπεράκη, αρκετά νωρίς, από τις 30 Σεπτεμβρίου του 2014 και αυτό γιατί τα ιστορικά στοιχεία έριχναν το φως στο πρόσωπο του Ρήσου
xronometro.com
ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ...
